Nasz Bóg jest Bogiem ukrzyżowanym...

A gdy Go wyszydzili,
zdjęli z Niego płaszcz,
włożyli na Niego własne Jego szaty
i odprowadzili Go na ukrzyżowanie.
Mt 27,31

To, że Bóg istnieje nie jest żadną tajemnicą, to widać gołym okiem: wypisane to jest na wszystkich kwiatach, na morzu, na górach i na twarzach dobrych ludzi.

To, że Bóg jest nieogarniony, nie jest żadną tajemnicą: wystarcza zajrzeć w kosmos.
Więc w czym tkwi tajemnica?

W tym, że nasz Bóg jest Bogiem Ukrzyżowanym...

Ukazał się jako dziecko.
Chleb zyskiwał pracą rąk własnych.
Dzielił trudy codziennego życia.
Pochylał się nad zagubionymi i schorowanym.
Drogi życia odsłaniał.
Czasem moc swą objawiał.
Kiedy przyszła próba - nie uciekł.
I nie kazał nawet aniołom pomóc sobie.
Zgodził się na proces.
Torturowany - nie załamał się.
Przyjął wyrok.
Wziął krzyż na ramiona i szedł ku miejscu egzekucji.
Ukrzyżowany - oprawcom przebaczył.
Łotra na krzyżu spowiadał.
Bogu Ojcu ducha oddał i... Zmartwychwstał

Wchodzimy w dni Wielkiego Postu, które ponownie nam jawią dzieje Boga pośród ludzi.
A skoro Bóg nie jest jedynie historią, lecz wciąż nam zagląda do sumień, warto przeto się zadumać nad stylem naszego życia pytając czy ono wszczepia nas w Bożą Przestrzeń, czy też przeciwko niej wierzga; czy droga mojego życia wiedzie mnie do Zmartwychwstania? Wszak mamy tylko jedno życie, czasem znaczone.

Życie wpisane w krzyż
Jezusa z Nazeretu ukrzyżowali.
Ciało w grobie złożyli.
Grób opieczętowali i straż postawili.
A On Zmartwychwstał!
Czterdziestodniowy post Jezusa na pustyni.
Kuszony dostatkiem, pychą i mocą władania - odrzucił je.

Czterdziestodniowy post Kościoła z wczuwaniem się w Mękę Jezusa misterium pierwszej Eucharystii, tragedię Golgoty i Tajemnicę Paschalną - to droga Chrystusowej Wspólnoty odczytującej swoją historię w przestrzeni Historii Zbawienia.

Moje przemijanie tak wyraziście popiołem wielkopostnym okazywane, ocierające się
prawie o nicość egzystencji, nie niesie jednak przesłania o całkowitym zanikaniu.

Z kurzącego popiołu wyłania się nieśmiała nadzieja: non omnis moriar - nie wszystek
umrę, śmierć nie strawi mojej egzystencji. Za prochami i popiołami stoi Nadzieja.

Nadzieja, którą uwiarygodnił sam Bóg w Jezusie Chrystusie.
Wiara - tak, ale i historia.
Bóg bowiem w swoim Synu, sam pozwolił zetrzeć się na proch.
Podjął męczeństwo, okazał solidarność z opuszczonymi, cierpiącymi płaczącymi.

Towarzyszący, szczególnie wyraziście, czterdziestodniowej drodze Wielkiego Postu
Krzyż, jawi, iż niszczone gdziekolwiek na ziemi ludzkie życie, jest kolejnym stawianiem krzyża.

Gdzież podział się krzyż? - pyta poeta.

I odpowiada - Stał się nam bramą.
W Krzyżu, tym z Wielkiego Piątku tkwi mocna zaródź nadziei, która się odsłoniła w

Wielką Noc cudem Zmartwychwstania.

Jest ona Bożą odpowiedzią dla wszystkich steranych trudami życia.

A w Wielkanoc sam Bóg zaprasza nas na Przyjęcie u siebie. Nazywamy to Eucharystią.

Spójrz Bogu w Twarz!

“tak daleko nam do prawdy choć wyciąga do nas dłoń

nie musimy za nią płacić a i tak gardzimy nią

a może by tak każdy przestał się jej w końcu wstydzić

podniósł wzrok do góry, stanął twarzą w twarz

uwierz mi zobaczysz mądrość, której jeszcze dziś nie widzisz

że to Bóg jest miłością Twą"

Michał Wiśniewski (Ich troje) - 7 grzechów głównych - Bóg jest miłością

Zastanów się przez chwilę nad tym jak wygląda twoje podejście do Boga.

Czy masz odwagę spojrzeć mu w Twarz? Czy nie odwracasz wzroku i nie skupiasz uwagi

na innych sprawach? Czy nie mrużysz oczu, bo nie chcesz go oglądać? Czy próbujesz

skupić na nim wzrok by zobaczyć go wyraźnie?

A przecież Bóg jest taki dobry...

"Bóg jest pierwszym źródłem radości i nadziei człowieka." Jan Paweł II

Gdy szukasz szczęścia powinieneś zaczynać od Boga. On jest źródłem. Od niego

wypływa wszelkie dobro.

Powiecie "zwariował, że co, niby przed randką mam iść do kościoła...".

I tak i nie. To zależy od tego jak bardzo ci zależy...

Zasadniczo nie chodzi mi tu o to, że przed każdym ważnym wydarzeniem twojego życia masz iść dać na mszę :) (choć np. Jagiełło przed bitwą pod Grunwaldem kazał odprawić aż dwie

:D ). Chodzi mi raczej o to, że każdą sprawę powinno się Bogu powierzać. Powierzać w
codziennej modlitwie. Tak po prostu. Powiedzieć Bogu o tym, co jest dla ciebie ważne, w czym chciałbyś Jego pomocy, Jego wspracia...

To nie jest kwestia wielkich gestów na pokaz, to jest kwestia zaufania. Musisz sobie odpowiedzieć na pytanie "Czy ufasz Bogu?". Ja ufam. A jeśli ufam, to jestem gotów oddać mu moje sprawy. Jestem gotów wspólnie z nim podejmować ważne decyzje mojego życia. I mogę ci powiedzieć, że jeszcze nigdy na dłuższą metę się nie zawiodłem. Czasem z początku nie rozumiałem tego co się stało, ale po czasie zawsze widziałem, że tak jak się stało było lepiej.

Zaufaj Bogu już dziś - to będzie najpiękniejszy moment twojego życia...

Celebracja: Nasz Bóg jest Bogiem Miłości
Program duchowych przygotowań: VII Etap

Symbol Ducha Świętego - pieczęć.

Znak dla młodych - podpisana deklaracja, postanowienie i złożenie jej przy żłóbku.

Celem celebracji jest wskazanie na wierność Boga do człowieka w miłości. Pan Bóg daje

każdemu człowiekowi przychodzącemu na świat określone zadanie. Powołuje go do życia w

świętości udzielając odpowiednich darów i umiejętności. Bóg jest zawsze wierny i nie
pozostawia człowieka samego, daje tyle łask ile mu potrzeba do wypełnienia misji i dania świadectwa wierze.

Można zaproponować młodzieży wysłuchanie utworu muzycznego, np. organowego i zwrócić uwagę na odpowiedni rytm, który jest konieczny do właściwego brzmienia. Aby utwór
posiadał odpowiednie brzmienie, by można było go usłyszeć w taki sposób, jaki był zamierzony przez kompozytora nie można grać szybciej ani wolniej, lecz należy utrzymać określone tempo utworu. Zaprezentowany utwór może być porównany do życia człowieka, które, aby było pięknie przeżyte i wybrzmiało w zamierzony przez Boga sposób musi utrzymać odpowiedni rytm, to znaczy, że postępowanie człowieka powinno być konsultowane z Bogiem na modlitwie.

Człowiek powinien odczytać plan Boga wobec niego i w taki sposób postępować, aby go
wypełnić. Dopiero wtedy odkryje szczęście i powołanie w swym życiu, gdyż Bóg, który jest Stwórcą i Ojcem najlepiej wie, co jest dobre dla Jego dzieci. Należy wskazać młodzieży na pieczęć, poprzez którą Bóg potwierdza uczestnictwo człowieka w Jego życiu. Tą pieczęcią jest chrzest święty, podczas którego Bóg wyciska niezatarte znamię dziecka Bożego, dając w ten sposób pewność swojej miłości do niego.

Pan Bóg wyrusza razem z człowiekiem w tą piękną przygodę odczytywania planu utworu życia. Można wskazać na wyjście narodu wybranego z niewoli egipskiej i towarzyszenie Boga w obłoku (Wj 24,12-18). Ważne jest ukazanie niezmiennej miłości do człowieka. Mimo, iż naród wybrany odwracał się od Boga, popełniał błędy, On pozostał wierny. Wobec każdego człowieka Pan Bóg ma zamysł, który odczytując we właściwy sposób i realizując w życiu prowadzi do odkrycia niezgłębionej miłości Boga.

Pieczęcią naszej miłości w tym czasie Bożego Narodzenia niech będzie deklaracja
podpisana przez nas z potrzeby serca. Zechciejmy wypisać jedno lub dwa postanowienia, które będą naszą odpowiedzią na Miłość Boga względem nas. Postanowienia mogą dotyczyć naszej relacji do Boga (np. pogłębienie życia modlitwy, częstsze czytanie Pisma Świętego, czynne uczestniczenie w sakramentach świętych), lub relacji do człowieka (np. wrażliwość na potrzebujących, pomoc tym, którzy są w naszym otoczeniu przez konkretny czyn, jakim może być rozmowa, zauważenie, wrażliwość na cierpienie).

Na zakończenie młodzież może napisane deklaracje, które będą potwierdzeniem ich
odpowiedzi na miłość Boga przynieść w darze ofiarnym podczas Mszy świętej na ołtarz lub złożyć przy żłóbku nowonarodzonej Dzieciny.

Będzie to również zachętą do tego, aby rozpocząć jakby od nowa kolejny etap swego
życia, a równocześnie powrót do pierwotnego obdarowania przez Boga na Chrzcie Świętym. Szczególny czas Bożego Narodzenia niech będzie inspiracją do tego, aby na nowo rozpocząć życie w łasce Bożej, pamiętając o tym, że jesteśmy dziećmi Boga, który jest Miłością i nigdy nie zawodzi.